ik had beloofd nog iets te schrijven over mijn duik met de Dolphin rebreather. Dit is een mechanisch apparaat. Dus wat veiliger dan zo'n elektronische Inspiron. De eerste keer was het wennen. Niet aan het trimmen, maar wel aan het ademen. De instructeur had voorgedaan hoe je zo'n apparaat test voordat je gaat duiken. Dus ik voerde, onder zijn toeziend oog, de testen uit en kon alles goedkeuren. Dus het apparaat omgehangen, het souvenirfotootje gemaakt uiteraard, en vervolgens de kraan opengedraaid. Mijn eerste opmerking aan de instructeur was: "ik voel geen lucht stromen"... tja...beginner... Hij zei dat ik toch maar de zee in moest springen. Zo gezegd, zo gedaan. Toen ik op 5 m hing en naar de schroeven van de boot hing te kijken, dacht ik: "goh, ik stik niet. Dus ik moet wel lucht krijgen'".... Logisch, toch? Dus begonnen met de afdaling naar 22m. Het nitroxmengsel was 40%. Het was in het begin wel wennen. In eerste instantie ademde ik veel te krampachtig. Je bent gewent om een luchtstroom te voelen als je ademt. Met deze rebreather heb je dat niet. Je ademt in en uit door dezelfde slang die rondloopt. Er is een constante flow van lucht. Het trimmen was, in tegenstelling tot wat ik eerder altijd had gehoord, geen enkel probleem. Ik was mooi horizontaal getrimd en was meer bezig met letten op de hoeveelheid lucht die ik kreeg..... Na de veiligheidsstop moet je eerst de slang afsluiten, dan de kraan dichtdraaien en vervolgens de set afgeven aan de zodiac"boy". Sluit je de slang niet af, dan komt er water in de scrubber en wacht je een "fraaie" schoonmaakklus.
De tweede duik verliep veel meer ontspannen. Je weet dan wat je te wachten staat. Van die tweede duik heb ik dan ook meer kunnen genieten. Ik heb diverse keren geprobeerd dicht bij anemoonvisjes te komen. Dat lukte vrij redelijk, maar of dat de verdienste was van de rebreather??? Geen idee. Ze blijven toch best wel schichtig als je dichtbij komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten