dolphin rebreather

ik had beloofd nog iets te schrijven over mijn duik met de Dolphin rebreather. Dit is een mechanisch apparaat. Dus wat veiliger dan zo'n elektronische Inspiron. De eerste keer was het wennen. Niet aan het trimmen, maar wel aan het ademen. De instructeur had voorgedaan hoe je zo'n apparaat test voordat je gaat duiken. Dus ik voerde, onder zijn toeziend oog, de testen uit en kon alles goedkeuren. Dus het apparaat omgehangen, het souvenirfotootje gemaakt uiteraard, en vervolgens de kraan opengedraaid. Mijn eerste opmerking aan de instructeur was: "ik voel geen lucht stromen"... tja...beginner... Hij zei dat ik toch maar de zee in moest springen. Zo gezegd, zo gedaan. Toen ik op 5 m hing en naar de schroeven van de boot hing te kijken, dacht ik: "goh, ik stik niet. Dus ik moet wel lucht krijgen'".... Logisch, toch? Dus begonnen met de afdaling naar 22m. Het nitroxmengsel was 40%. Het was in het begin wel wennen. In eerste instantie ademde ik veel te krampachtig. Je bent gewent om een luchtstroom te voelen als je ademt. Met deze rebreather heb je dat niet. Je ademt in en uit door dezelfde slang die rondloopt. Er is een constante flow van lucht. Het trimmen was, in tegenstelling tot wat ik eerder altijd had gehoord, geen enkel probleem. Ik was mooi horizontaal getrimd en was meer bezig met letten op de hoeveelheid lucht die ik kreeg..... Na de veiligheidsstop moet je eerst de slang afsluiten, dan de kraan dichtdraaien en vervolgens de set afgeven aan de zodiac"boy". Sluit je de slang niet af, dan komt er water in de scrubber en wacht je een "fraaie" schoonmaakklus.

 

De tweede duik verliep veel meer ontspannen. Je weet dan wat je te wachten staat. Van die tweede duik heb ik dan ook meer kunnen genieten. Ik heb diverse keren geprobeerd dicht bij anemoonvisjes te komen. Dat lukte vrij redelijk, maar of dat de verdienste was van de rebreather??? Geen idee. Ze blijven toch best wel schichtig als je dichtbij komt.

Shaab Shina'ab

Op de laatste duikdag in Soedan, maakten we drie exploratieduiken. Dat wil zeggen, we doken op stekken waar de bemanning nog niet eerder gedoken had. Een van die stekken was Shaab shina'ab. Ik heb hier gedoken met de Dolphin rebreather, wat op zich al een leuke ervaring was. Dit is een stek waarbij je niet diep moet gaan duiken. Het is een geschikte stek voor een derde duik op de dag of als nachtduik. Het koraal is in de eerste 15 m mooi. Wat je op deze stek veel ziet zijn lemon gobi's. Kleine gele visjes met mooie witte strepen langs het oog die in het zitten. Ik heb diverse keren getracht daar een goede foto van te maken. Uitiendelijk is het wel gelukt, mar het was moeilijk. De camera heeft namelijk moeite met goed focussen, omdat de visjes zo klein zijn en wegkruipen in het koraal. Uiteraard blijven ze ook niet zitten, maar schieten ze steeds weg als je net af wilt drukken. Lastige beestjes...;-)

In mijn fotoalbum kun je een foto zien van de lemon gobi.

Merlo Reef

Na Angarosh gingen we naar Merlo reef. Het wordt bijna saai.... maar ook hier zouden we weer kans hebben op hamerhaaien. En ja hoor, we zagen inderdaad hamerhaaien. Ik zat zelf op 26 meter en die hamerhaaien zaten veel dieper, maar het telt! Het was een behoorlijke school. Het is een mooi en groot rif. De duik die wij maakten was gericht op de pinnacle. Tussen de pinnacle en het rif kan het flink stromen, maar dat viel tijdens deze duik mee. Ik ging vanaf 26 m in cirkels omhoog langs de pinnacle. In het begin leek het qua leven niet zo heel erg bijzonder, alhoewel er wel veel leven op de pinnacle zat, maar opeens zie je dan een ""gathering"van 6 pyjamanaaktslakken. Da's best bijzonder. Aan de bovenkant van de pinnacle stond behoorlijk wat deining. Nadat ik daar een veiligheidsstop had gemaakt kreeg ik het turtle-signaal. Ik ging kijken en zag dat een aantal duikers van de groep verzameld waren en naar een schildpad keken. Dus toch maar weer iets afgezakt, naar 9 m, en wat foto's van die schildpad gemaakt. Het was een geweldig dier! Hij was lekker van het koraal aan het smikkelen en liet zich niet door ons storen. Eet smakelijk! Dit was een van de redenen om de dvd van deze vakantie te kopen.

 

Bij de tweede duik op Merlo had ik met een van de gidsen, Hisham, afgesproken dat hij de dolphin rebreather zou demonstreren. Dat deed hij dus. Ik zou op Abington reef en de volgende dag op Shaab Shina'ab met de rebreather gaan duiken. Daarover later meer.

Angarosh

Angarosh betekent: de moeder van alle haaien. Dat beloofd dus wat! Als je aan komt varen zie je een klein eiland. Je kunt er moeilijk opkomen, maar een van de gasten heeft het toch gedaan. Hier worden soms grote scholen hamerhaaien gezien, maar ja, het blijven wilde dieren dus het is niet gegarandeerd dat je ze te zien krijgt. Ik heb twee duiken bij Angarosh gemaakt, maar helaas geen grote school hamerhaaien. Wel een enkele gezien, maar een grote school zou leuk geweest zijn. Desondanks heb ik hier twee leuke duiken gemaakt. Bij beide duiken heb ik een schildpad gezien. Helaas gaat die geen zin op de foto te gaan. Hij zat op de bovenkant van het rif. Toen hij in de gaten had dat ik naderbij sloop en dat ik een foto wilde maken dacht hij "I have a bad hair day" en vertrok als de wiedeweerga. Toch ook een barracuda gezien bij een poetsstation. Blijft leuk. Ik probeer altijd wat leuke foto's te maken van vissen bij poetsstations. Helaas lukt het vaak niet. Deze vakantie is het wel af en toe gelukt. Ik heb bijvoorbeeld een foto van een potato cod met een poetsgarnaal in z'n bek. Helaas worden foto's vaak blauw doordat je in Soedan vaak op een gemiddelde diepte van zo'n 25 meter duikt. Dan verlies je veel licht.

Qita el Banna

Tijdens de briefing werd verteld dat we langs een muur zouden duiken. Aangezien we hier goede kans maakten op hamerhaaien en ander groot vee werd ons aangeraden om goed "ins blaue hinein' te kijken. We werden met de zodiac naar het vertrekpunt gebracht. Daar aangekomen zakten we af naar 26 m. Op een gegeven moment kwamen we in een stroming terecht waar we tegenin moesten. Mijn buddy (iemand die ik op de boot had leren kennen en mijn kamergenoot was) was, zoals gebruikelijk voor hem, een paar meter onder mij en keek ijverig naar het rif. Er waren hele grote tonijnen in de buurt. Die kwamen lekker dichtbij zodat ik ze goed kon bekijken. Toen we in de buurt van een richel kwamen, kwamen twee grote hamerhaaien op mij af. Ik heb daar een paar redelijke foto's van kunnen maken, maar helaas wel te blauw. Jammer genoeg bleven ze toch net te ver weg voor een goede foto van dichtbij. Toen we bij de boot terugkwamen maakten we de gebruikelijke veiligheidsstop en dobberden nog een tijdje in de buurt van het schip rond. Het rif was erg mooi. Er zat veel leven op. Helaas vertelde mijn buddy, toen we terug waren aan boord van het schip, dat hij de grote tonijnen (die vlak bij hem waren geweest en om hem heen hadden gezwommen) niet had gezien! Tja, hij keek dan ook de meeste tijd naar het rif. Achteraf bleek dus dat we met een andere instelling het water in waren gegaan. Ik keek met name naar grote passerende vis en hij keek naar het rif voor het kleine spul. Aangezien ik toch niet zo happy was met hem als buddy heb ik de meeste duiken die daarna nog gemaakt werden gemaakt met een Engelse fotograaf. Dat was de langzaamste duiker van alle gasten.

 

Grappig nog om te vermelden dat mijn kamergenoot vond dat ik erg snel dook, maar dat ik geen enkele moeite had om de duiken daarna bij die Engelsman te blijven. Die haalde mij af en toe nog in..... Tja, als je besluit op klein spul te letten, terwijl bij de briefing wordt gezocht dat het bij deze stek met name om het grote spul gaat, kan dat leiden tot wat irritatie en miscommunicatie onder water.

 

Sanganeb

Een van de bekendste Sudanese riffen is Sanganeb reef. De tweede duik die we hier maakten, begonnen we op hoogst illegale wijze. Het schip ging naar het noordplateau en voer boven het plateau, waarna we allemaal (nagenoeg) gelijk van het duikdek moesten springen. De Sudanezen willen dat eigenlijk niet, maar de kapitein deed het nu toch omdat er niemand in de buurt was. Blijft een gok, want de Sudanese regering laat zijn douaneambtenaren in onooglijke vissersbootjes patrouilleren. Daar zal ik later nog een verhaal over vertellen. Nu eerst Sanganeb. Het is een fantastisch mooie stek. We zagen daar onze eerste grote school bumphead parrotfish.

Ook zagen we, toen we op circa 20 m diepte zaten, hoog boven ons een megagrote school barracuda's die ronddraaide en langzaam in een lange sliert wegzwom. Staat op dvd!! Schitterend mooi! De eerste haaien kwamen hier ook voorbij zetten, maar ze kwamen niet zo dichtbij als bij Shaab Rumi, maar ja, daar worden ze dan ook gevoerd.....

Om even te laten zien hoe dichtbij ze kwamen bij Shaab Rumi, voeg ik nog een foto van een grey reefshark bij.