op 22 september 2007 om 17.30 uur is mijn vader in het bijzijn van mijn moeder, zus, zwager en mijzelf overleden. Hij lag al 7 weken in het ziekenhuis. Vrijdag 21 september was hij nogmaals geopereerd. Vrijdagavond zag hij er nog redelijk uit, maar op zaterdagmiddag werd het mijn moeder en mij duidelijk dat hij er slechter bij lag. De dokter gaf al aan dat hij niets meer zou doen. Daarop hebben we mijn zus en zwager gebeld en met z'n vieren afscheid genomen van pa.
Dit is een ramp!
Hieruit blijkt dat dus ook sterke mannen sterven. Ik zal mijn vader heel erg missen. Altijd stond hij klaar met raad en daad. Hij was altijd bereid om te helpen. Mijn rots in de branding. Hij is er niet meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten