Het gebeurt niet vaak dat iemand bericht over een nieuwe duikstek. Dus....aandacht! De duikstek ligt in Huissen bij een basisschool. Een van mijn clubleden is daar docent. Aangezien ze een waterproject hebben ,en dat op ludieke wijze geopend moest worden, was hij op het idee gekomen bij de duikclub te vragen of er mensen zijn die, samen met hem, voor Neptunus wilden spelen. Bas, ik en Michiel wilden wat wel. Michiel zou als droge divemaster op de kant fungeren, Jacques, Bas en ik zouden duiken. De voorbereiding moest in het geniep, want de kinderen mochten ons niet zien. Aan de overkant van de vijver bij de school gingen we ons optuigen. Toen begonnen de problemen. Jacques, de docent, was blijkbaar een beetje nerveus. Ik zag hem opeens wegrijden met Michiel. Wat bleek? Hij was zijn lood vergeten. Opgelucht dat hij zijn lood terughad begon hij zijn set op te bouwen. Wat bleek? Hij was zijn automatenset vergeten. Hoezo zenuwachtig?! Dus Michiel naar het huis van Jacques om de set op te halen. Toen die was gearriveerd konden we eindelijk verder gaan met de duikvoorbereiding.
Na het optuigen liepen we naar de waterkant. Ik dreigde even te vallen, maar ik bleef staan. Met Bas ging het wat minder. Hij glibberde van zijn hoefjes en gleed tegen een (dunne) boom aan. Vervolgens glibberde hij op gecontroleerde wijze het water in. Jacques kwam zonder problemen in het water. Vervolgens snorkelden we naar het midden van de vijver en daalden bij de fontein af. Makkie, toch? Bas lag stijf op de bodem. Kan ook niet anders als je 30 kg lood bij je draagt. Jacques had wat meer moeite. Hij had een drietand bij zich en een spandoek waar toch vrij veel lucht in zat. Ik lag naast Jacques en kon me prima op diepte houden. Er lag ook een pijp naar de fontein waarin ik me aan vast kon houden. Michiel had, nadat we tewater waren gegaan, gebeld naar de school dat de kinderen opgesteld konden worden langs de vijver. Onder water hadden wij een probleem.....we hadden afgesproken tien minuten op de bodem te blijven en dan boven water te komen. Jacques met kroontje op zijn hoofd en de drietand in zijn handen. Echter... het zicht was zo slecht dat we onze horloges niet konden aflezen. Ik was al blij dat ik het rood van Jacques zijn droogpak kon zien. Na een veronderstelde 10 minuten, scheen toch vrij aardig te kloppen bleek later, doken we op. Gejuich van de kinderen....helaas was het spandoek weg. Michiel haalde het op en wierp dat richting Bas. Jacques en ik waren al een beetje naar de kant van de kinderen gelopen (was nogal ondiep, de duik werd uitgevoerd op een diepte van 1,2 meter....). Jacques en ik rolden het spandoek uit en toen was het waterproject geopend.
Na het optuigen liepen we naar de waterkant. Ik dreigde even te vallen, maar ik bleef staan. Met Bas ging het wat minder. Hij glibberde van zijn hoefjes en gleed tegen een (dunne) boom aan. Vervolgens glibberde hij op gecontroleerde wijze het water in. Jacques kwam zonder problemen in het water. Vervolgens snorkelden we naar het midden van de vijver en daalden bij de fontein af. Makkie, toch? Bas lag stijf op de bodem. Kan ook niet anders als je 30 kg lood bij je draagt. Jacques had wat meer moeite. Hij had een drietand bij zich en een spandoek waar toch vrij veel lucht in zat. Ik lag naast Jacques en kon me prima op diepte houden. Er lag ook een pijp naar de fontein waarin ik me aan vast kon houden. Michiel had, nadat we tewater waren gegaan, gebeld naar de school dat de kinderen opgesteld konden worden langs de vijver. Onder water hadden wij een probleem.....we hadden afgesproken tien minuten op de bodem te blijven en dan boven water te komen. Jacques met kroontje op zijn hoofd en de drietand in zijn handen. Echter... het zicht was zo slecht dat we onze horloges niet konden aflezen. Ik was al blij dat ik het rood van Jacques zijn droogpak kon zien. Na een veronderstelde 10 minuten, scheen toch vrij aardig te kloppen bleek later, doken we op. Gejuich van de kinderen....helaas was het spandoek weg. Michiel haalde het op en wierp dat richting Bas. Jacques en ik waren al een beetje naar de kant van de kinderen gelopen (was nogal ondiep, de duik werd uitgevoerd op een diepte van 1,2 meter....). Jacques en ik rolden het spandoek uit en toen was het waterproject geopend.
We gingen naar de kinderen en kropen op de kant. Vervolgens werden we nog wat ondervraagd door wat kinderen. De concierge spoelde ons af. Daarna werd het tijd om naar de auto te gaan en ons om te kleden. We hadden beloofd nog even naar de school te komen. Daar kregen we van Jacques een lekker bakkie koffie en een fles wijn voor de moeite. Al met al, een leuke belevenis. Over 2,5 week kunnen we de video en de foto tijdens een inloopavond bekijken. Lijkt me leuk om naartoe te gaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten